اعدام را وقتی درک میکنیم که همبندی که تا دیروز لبخند بر لب داشت، بعد از خواندن نامش از بلندگو، هرگز برنمیگردد.
اعدام را وقتی می فهمیم که فریادهای مادر محسن شکاری و اشکهای مادر محمد قبادلو را به خاطر می آوریم.
اعدام را وقتی میفهمیم که اضطراب از دست دادن بچه های اکباتان، جوانانی که هرکدامشان سرشار از آرزوهاست، اشک را در چشمانمان جمع میکند.
ما در برابر اعدام چه کردیم؟ این جنایات از ابتدای سال تا کنون برای حداقل ۶۵۰ بار تکرار شده است.
اگر زمان، زمان اتحاد است و اگر باید متحد شویم بیایید بر سر این انسانی ترین نقطه اشتراک دست در دست هم در برابر اعدام بایستیم.
از همه دانشجویان سراسر کشور در خواست میکنیم که همراه با زندانیان به اعتصابات سهشنبههای نه به اعدام بپیوندند و با هر شکل و شیوه ای این همبستگی را نشان دهند.
امیر حسین مرادی و علی یونسی
#نه_به_اعدام
#انقلاب_ژینا
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_حجاب_اجباری
#نه_به_آپارتاید_جنسیتی
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_شکنجه_نه_به_اعدام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر