عکاس این عکس ظاهرا اسمی ندارد. عکس بشدت انسان را متاثر میکند.کودکی که زخمی و آواره است. بر خاک خول نشسته است. کاسه ای که تنها مقدار کمی غذا درش دیده میشود. اما این نازنین قلبی بزرگ دارد. لقمه غذایش را بطرف کسی گرفته است. شاید فکر میکند طرف مقابلش مثل خودش گرسنه است. همان سهم ناچیز را تقسیم میکند. دختر زیبایم ای کاشک دنیای آدم بزرگها هم مثل دنیای تو میبود. شاید دیگر شاهد این همه توحش و بربریت نبودیم. نمیشناسمت اما حس عجیبی دارم انگار از جنس خود من هستی بر گونه هایت بوسه ای میزنم دخترکوچلوی من، چقدر چهره ات برایم اشناست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر