امروز ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ هست و پانزدهمین سالگرد اعدام پنج زندانی سیاسی
#فرزاد_کمانگر ، #شیرین_علم_هولی ، #علی_حیدریان ، #فرهاد_وکیلی و #مهدی_اسلامیان میباشد،در سال ۱۳۸۹ در ۱۹ اردیبهشت ماه حکومت اعدامی فرزاد کمانگر و یارانش را اعدام کرد و حتی جای دفنشان را به خانواده هایشان اعلام نکرد!یاد عزیزشان گرامی باد
در سالروز اعدام فرزاد کمانگر و یارانش؛ یادآوری جنایتی بیپایان
سالها از آن سحرگاه شوم گذشته است؛ روزی که جمهوری اسلامی، فرزاد کمانگر، علی حیدریان، شیرین علمهولی، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان را در زندان اوین به دار آویخت. بیدادگاه، بیمحاکمهی عادلانه، بیهیچ دلیلی جز انتقام از انسانهایی که ایستاده بودند. امروز، دوباره باید صدای آن فریادهای خاموش باشیم؛ امروز، دوباره باید نامشان را بلند بگوییم تا تاریخ فراموش نکند.
من، #بهنام ابراهیمزاده، از بازماندگان آن روزها، کسی که در بند هفت زندان اوین با فرزاد عزیز وعلی حیدریان و...... همبند بودم، با تمام وجودم میگویم که فرزاد کمانگر نمونهای از شرافت، آگاهی و مقاومت بود. معلمی از دیار کردستان، که نه با گلوله، که با کتاب، نه با نفرت، که با امید، در برابر ظلم ایستاد. فرزاد همیشه کتابی در دست داشت؛ هر روز به کتابخانه بند میرفتیم، باهم میخواندیم، مینوشتیم و از درد مردممان میگفتیم. هیچ شکنجهای، هیچ سلولی نتوانست او را بشکند. فرزاد، ایستاده زیست و ایستاده جان داد.
اما جنایت تنها به اعدام ختم نشد. حتی پیکرهایشان را هم به خانوادههایشان ندادند. جمهوری اسلامی حتی از جسد قربانیانش هم میترسد. این حکومت نهتنها جانها را میگیرد، که یاد و خاطرهها را هم میخواهد خاموش کند. اما ما نمیگذاریم.
ما زندهها، ما شاهدان، ما رنجدیدگان، سکوت نمیکنیم. امروز، در سالروز آن جنایت، میگویم: فرزاد زنده است، چون آرمانش زنده است. فرزاد زنده است، چون ما زندهایم و فریاد میزنیم.
این رژیم باید بداند که تاریخ منتظر نمیماند. روزی خواهد رسید که تمام قاتلان فرزادها، در برابر عدالت، نه دادگاههای فرمایشی، که در دادگاه مردم پاسخگو خواهند بود.
بهنام فرزاد، بهنام عدالت، بهنام انسان.
بهنام ابراهیمزاده
فعال کارگری وحقوق کودکان
نوزده اردیبهشت ۱۴۰۴
#فرزادکمانگر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر